Hoe is het met de spaarpot van uw werknemers gesteld?

In nogal wat ondernemingen beschikken werknemers over een saldo aan te recupereren overuren. Dit zijn overuren die werden gepresteerd, maar die door de werknemer later moeten worden gerecupereerd om alzo de gemiddelde arbeidsduur te respecteren binnen een bepaalde periode. De termijn van deze periode van 'recup' situeert zich veelal tussen 3 maanden en een jaar.

Hoewel dit in theorie verboden is, wordt er in de praktijk al wel eens een loopje genomen met deze verplichting tot recuperatie en lopen de tellers vaak (veel te) hoog op.

De Loonbeschermingswet voorziet dat deze inhaalrust moet worden betaald aan het normale loon van het moment waarop de inhaalrust effectief wordt opgenomen. In tijden van hoge inflatie (lees: hoge indexeringen van de lonen) loopt de kostprijs van deze in te halen uren dus automatisch op. Een te recupereren overuur gepresteerd in april 2022 dat wordt opgenomen in maart 2023, zal immers worden betaald aan het (hogere) loon van maart 2023.

Bovendien zal het saldo sowieso moeten worden uitbetaald wanneer de werknemer uit dienst gaat of wanneer er geen recuperatie kan plaatsvinden omwille van een schorsing van de uitvoering van de arbeidsovereenkomst die langer dan 6 maanden duurt.

U merkt het, een saldo 'te recupereren overuren' is voor de werknemer op dit moment de beste belegging: dit jaar ongeveer 10% rendement!

Het oplossen van deze situaties is in de praktijk vaak niet zo eenvoudig. Een eerste vraag die u zich dient te stellen is hoever het uit de hand is gelopen. Wanneer u zich nog bevindt binnen de wettelijke grenzen, zal u de verhoging met lede ogen moeten aanzien. Indien u zich in een onwettelijke situatie bevindt (te hoge tellers) doet u er misschien goed aan de toestand spontaan te regulariseren en over te gaan tot het uitbetalen van (een gedeelte) van de in te halen uren. Uiteraard verdwijnt daarmee de overtreding niet, maar het geeft u wel de kans om 'uw leven te beteren' en het ongewenste effect van het steeds duurder wordende spaarpotje een halt toe te roepen. Aangezien deze uitbetaling zal dienen te gebeuren als brutoloon - hetwelk wordt belast aan het marginale tarief - zal uw werknemer omwille van de (para-)fiscale druk hier misschien niet heel gelukkig mee zijn...

Om het opbouwen van dit soort spaarpotjes te vermijden kan u als werkgever gebruik maken van het systeem van de vrijwillige overuren. In dit systeem is er geen inhaalrust aangezien ze onmiddellijk wordt betaald aan 150% (200% op zon- en feestdagen). Bovendien kan u na invoering van dit systeem overuren laten presteren zonder dat u de vele voorwaarden en beperkingen van de Arbeidswet van 1971 moet naleven.

Kortom een verhaal met veel invalshoeken, maar alleszins waard om er even bij stil te staan!